okropny

okropny
okropny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, okropnyni, okropnyniejszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wzbudzający grozę, strach, przerażenie; straszny, straszliwy, przerażający, wstrząsający, rozpaczliwy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Okropne sceny. Okropny widok. Okropna choroba, śmierć. Okropny wypadek. Okropna tortura. Okropne cierpienia. Znaleźć się w okropnym położeniu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zły, brzydki, ohydny, paskudny, wstrętny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Okropna pogoda. Okropne dziecko. Okropny krawat. Okropne miasto. Okropne słowa, czyny, grzechy. Okropny film. Okropny język. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niepożądanych cechach, rzeczach, zjawiskach: bardzo intensywny, silny, ogromny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Okropny upał. Okropny ból. Okropny wiatr. Okropna siła. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • okropny — okropnyni, okropnyniejszy 1. «taki, który budzi grozę, strach; przerażający, straszny, straszliwy; rozpaczliwy, beznadziejny» Okropny widok. Okropna scena śmierci. Okropne położenie. Czeka ich okropny los. Przeżyć okropną noc. Pogoda, że coś… …   Słownik języka polskiego

  • Ponglisch — (poln.: Ponglisz; engl.: Ponglish) ist ein Kofferwort aus den Wörtern „polnisch” (polski bzw. polish) und „englisch” (english; vergleiche polnisch: angielski) und bezeichnet eine an die polnische Sprache angelehnte Mischsprache, die sich in… …   Deutsch Wikipedia

  • mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… …   Słownik frazeologiczny

  • nosić — 1. Ktoś niewart, żeby go (święta) ziemia nosiła «o kimś bardzo złym, niegodnym istnienia»: (...) niewart, żeby go święta ziemia nosiła (...) za to, co zrobił matce. Roz tel 1996. 2. Największy, najgorszy itp. leń, łotr, oszust itp. jakiego… …   Słownik frazeologiczny

  • sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… …   Słownik frazeologiczny

  • babsztyl — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «pogardliwie, z niechęcią o kobiecie» Okropny babsztyl …   Słownik języka polskiego

  • beznadziejny — beznadziejnyni 1. «nie dający nadziei na pomyślny wynik; rozpaczliwy» Beznadziejny stan chorego. Beznadziejna sprawa, sytuacja. Beznadziejne życie. 2. pot. «odznaczający się wielkim natężeniem; straszny, okropny (zwykle na określenie kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • brzydal — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów «człowiek brzydki» Okropny brzydal z twego kolegi …   Słownik języka polskiego

  • dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza …   Słownik języka polskiego

  • fatalny — fatalnyni, fatalnyniejszy 1. «przynoszący niepowodzenie; zgubny, feralny, pechowy» Fatalny los. Fatalne następstwa, skutki. Fatalny błąd, przypadek, zbieg okoliczności. Fatalna liczba. 2. «niepomyślny, nieprzyjemny, bardzo zły, okropny» Fatalny… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”